باتری های غیرقابل شارژ پس از یکبار مصرف دیگر قابلیت شارژ شدن و استفاده مجدد ندارند.
به علت بازگشت ناپذیر بودن واکنش شیمیایی تولیدکننده الکتریسیته درآن ، نمی توان این باتری ها را شارژ کرد.
باتری های غیرقابل شارژ هر سال حدود ۱۵ میلیارد عدد از آنها تولید و عرضه می شوند.
باتری های غیر قابل شارژ روی – کربن
قدیمی ترین باتری های خشک ، باتری های روی – کربن هستند.
باتری های روی – کربن برای روشن کردن اولین چراغ قهوه الکتریکی استفاده می شدند.
باتری های روی – کربن غیر قابل شارژ هستند.
ظرفیت آنها در سایز قلمی (AA) حدودا ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلی آمپر است.
این ظرفیت ممکن است در مقایسه با انواع دیگر باتری بسیار کم به نظر برسد ، اما امروزه باتری های روی – کربن ، ۴ برابر ظرفیت بیشتری نسبت به گذشته دارند.

باتری های روی – کربن باید در دمای اتاق نگهداری شوند زیرا دمای بالا به باتری های روی – کربن آسیب می زند.
می توان باتری های روی – کربن را برای مدت زیادی به صورت منجمد نگهداری کرد اما قبل از استفاده باید آنها را به دمای اتاق رساند.
باتریهای روی-کربن را نمیتوان برای مدت زیادی انبار کرد؛ زیرا آمونیوم کلرید درون باتری با فلز روی واکنش میدهد و با کاهش یافتن ضخامت بدنه، الکترولیت به بیرون نشت میکند.
باتریهای روی-کربن برای محیط زیست خطرناکاند و پس از استفاده نباید همراه با بقیهی ضایعات خانگی دفع شوند.
باتری های غیر قابل شارژ آلاکالاین
باتریهای آلکالاین نوع دیگری از باتریهای غیر قابل شارژ هستند که انرژی خود را از واکنش بین روی و دیاکسید منگنز Zn/MnOتأمین میکنند.
البته نوعی از باتریهای آلکالاین با قابلیت شارژ مجدد نیز وجود دارد؛ اما به اندازهی دیگر انواع باتریهای شارژی متدوال نیست.
در مقایسه با باتریهای روی-کربن، باتریهای آلکالاین چگالی انرژی بالاتر و عمر قفسهی طولانیتری دارند.

ظرفیت باتریهای آلکالاین به جریان گرفتهشده از آنها بستگی دارد.
برای مثال ظرفیت یک باتری آلکالاین سایز AA درصورت استفاده در دستگاهی کممصرف میتواند تا ۳۰۰۰ میلیآمپر ساعت نیز برسد؛ اما اگر جریان افزایش پیدا کند (برای مثال جریان ۱ آمپری در دوربینهای دیجیتال) این ظرفیت تا ۷۰۰ میلیآمپر ساعت کاهش پیدا خواهد کرد.
ولتاژ باتریهای آلکالاین بسته به ظرفیت باقیمانده و بار روی باتری متغییر است.
باتری های غیر قابل شارژ لیتیومی
یکی از جدیدترین انواع باتریهای غیر قابل شارژ هستند.
در این باتریها معمولا از لیتیوم بهعنوان آند و منگنز دیاکسید بهعنوان کاتد استفاده میشود.
ظرفیت باتریهای لیتیومی تقریبا سه برابر بیشتر از باتریهای آلکالاین مشابه خود است و به دلیل عمر قفسهی بسیار بالا (حدود ۱۵ سال) معمولا در دستگاههایی که مصرف کمی دارند و مدت زمان زیادی باید بهصورت مداوم کار کنند (مانند ساعتهای دیواری) از آنها استفاده میشود.
استفاده از این باتریها در دستگاههای پرمصرف مانند اسباب بازیها، بهدلیل قیمت بالا و غیرقابل شارژ بودن، هیچگونه توجیه اقتصادی ندارد.
خرید باتری غیرقابل شارژ
برای خرید باتری های غیرقابل شارژ اینجا کلیک کنید.
منبع : آریا توان افزا